De Kleine Prins verduidelijkt het feit dat er meerdere werkelijkheden naast elkaar kunnen bestaan. Het prinsje vraagt aan de schrijver een schaap voor hem te tekenen.
Toen tekende ik het dan maar. Hij bekeek het aandachtig en zei: nee dat schaap is nú al ziek, maak er nog maar een. Ik tekende. Mijn vriendje lachte vriendelijk en toegeeflijk. Je ziet toch wel dat dat geen schaap is, ’t is een ram, hij heeft horens…
Nog eens maakte ik mijn tekening over. Maar die werd ook al geweigerd, net als de vorige. Die is te oud. Ik wil een schaap, dat lang blijft leven. Toen werd ik ongeduldig, want ik wilde gauw beginnen mijn motor uit elkaar te halen.
Ik maakte een krabbeltje en zei: ‘dat is de kist, je schaap zit erin’. Tot mijn verbazing zag ik het gezicht van mijn kleine kunstcriticus stralen. Ja, zo wilde ik ’t precies hebben!
De Kleine Prins – Antoine de Saint- Exupéry (1951: 12)
Als je alleen de tekening van de kist ziet, denk je niet meteen aan een schaap. Toch is dit voor het Prinsje de werkelijkheid; zijn werkelijkheid. Het is heel belangrijk om verschillende waarheden te waarderen in plaats van ze af te keuren. De verschillen bieden variëteit die nodig is voor verandering, aanpassing en creativiteit. Het is noodzakelijk om met het Prinsje in gesprek te gaan om erachter te komen wat zijn werkelijkheid is. Anders blijft de tekening voor de ander gewoon een kist zonder schaap. Wat onze kennis is, en dus hoe we onze werkelijkheid zien, beïnvloedt ons doen en laten.
Dit is een stukje uit de masterscriptie van Heleen Essen over Appreciative Inquiry. Nieuwsgierig geworden? Lees de hele scriptie dan hier…..